Z nieregularnych obserwacji i lektur wnoszę, że zapaść infrastruktury społecznej w Polsce najszybciej postępuje na terenach wiejskich. Za nią następować będzie gentryfikacja i latyfundyzacja. A potem lamenty "czy naprawdę tak musiało się stać".

Otóż nie musi. Oddolna samoorganizacja ekonomiczna, w szczególności kooperatywy różnego rodzaju, są "genetycznie" przystosowane do rozwiązywania takich właśnie problemów. Z tęsknotą wspominam utraconą grubą kopertę wycinków z artykułami Stefana Bratkowskiego na temat oddolnej spółdzielczości - z gotowymi receptami na budowę rezyliencji społeczności lokalnych.

Ale te teksty są do odszukania. Przemnożone przez współczesną wiedzę (także technologiczną), przykłady ze świata i determinację w "kombinowaniu", dają nam potężne narzędzie przekształcenia naszego otoczenia.

Potrzeby są proste i jasne. Wykluczenie transportowe. Wykluczenie zdrowotne. Brak infrastruktury dla młodych rodzin z dziećmi. Ludzie mieszkający na wsi mogą dołożyć kolejne.

Oto wyzwanie dla osób, którzy szukają realnego wpływu na rzeczywistość. Zakładać kooperatywy, budować reputację, zdobywać choćby minimalne finansowanie, świadczyć usługi społeczne tam, gdzie jest już tylko pustynia. Wspierać się nawzajem, nie konkurować. Budować masę krytyczną społecznej samoorganizacji. Budować infrastrukturę wolną od kapitalizmu.

Ciężka praca dla osób ideowych, zorganizowanych i wytrwałych - jest ich wiele, ale są już przeładowane innymi wyzwaniami. Potrzebujemy jeszcze więcej.

Odzywajcie się.

#artel #kooperatywa #wykluczenie #wieś #infrastruktura