> Jeśli głosowanie nie jest w pełni godne zaufania, różne siły polityczne mogą zacząć podważać wynik wyborów

> Żeby głosowanie było godne zaufania, konieczne jest, by osoby głosujące rozumiały, jak system wyborczy działa.

> To jest niełatwe nawet przy korzystaniu z papierowych kart wyborczych.

> Zastąpienie urny wyborczej komputerem znacznie utrudnia zrozumienie i audyt systemu.

🧵/2

> Zapewnienie odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa osobistych urządzeń milionów obywateli i obywatelek jest dziś zwyczajnie niemożliwe.

> Blockchain żadnym razie nie rozwiązuje problemu bezpieczeństwa urządzeń wykorzystywanych w głosowaniu. Nie pomoże na przykład określić, czy głos był oddany faktycznie przez osobę uprawnioną, czy w wyniku działania złośliwego oprogramowania.

🧵/3

> Technologia ta nie pomoże też w kwestii zaufania do procesu wyborczego – wręcz przeciwnie, jest kolejnym skomplikowanym mechanizmem, którego zawiłości będą trudne do zrozumienia (a więc i do obdarzenia zaufaniem) dla osób biorących w wyborach udział.

> Notabene, trochę niepoważne jest to traktowanie różnych technologii jak magicznej różdżki. Tak jakby przywołanie „technologii blockchain” (albo coraz częściej „sztucznej inteligencji”) miało samo w sobie rozwiązać wszystkie problemy.

🧵/4

> Czy ta gra jest warta świeczki? Na jednej szali mamy potężne trudności, wychodzące daleko poza kwestie czysto technologiczne, potencjalnie prowadzące do (słusznego bądź nie) kwestionowania wyników wyborów i łatwiejszego ich fałszowania. Na drugiej, wygodniejsze głosowanie i szybsze liczenie głosów.

> Skupmy się więc na razie na edukacji medialnej.

🧵/5/koniec

Może wróćmy do pomysłu Vagli o akceptowaniu podpisów elektronicznych przy zbieraniu 100tys. głosów poparcia do obywatelskiej inicjatywy ustawodawczej?

Zwykle zamyka to usta partiom rządzącym. 😀 Z technicznego punktu widzenia jest niekontrowersyjne i w miarę proste, nie ma opcji na duży projekt informatyczny do foto-opów i oddaje sporo władzy obywatelom.